Przy mechanicznym odnawianiu użytków zielonych proponuje się najpierw zniszczenie starej darni za pomocą frezarki lub brony talerzowej zanim zostanie ona zaorana. W celu usunięcia uporczywych chwastów sensownym byłoby zastosowanie herbicydu o działaniu totalnym. Sam siew powinien odbywać się w glebę osiadłą. Czasem konieczne może być wałowanie jej przed i po siewie. Wysiew nasion powinien być płytki (1-2 cm) i w wąskich rzędach lub, jeżeli to nie jest możliwe, metodą „na krzyż” połową ilości dawki siewu. Taki sposób wysiewu zapewni nam szybkie i równomierne zwarcie runi.
Metodę bezorkową stosuje się na glebach, nie nadających się do orki (mocno zakamienione, torfy niskie). Starą ruń o wysokości ok. 15 cm, opryskuje się herbicydem o działaniu totalnym. Właściwy siew należy wykonać siewnikiem z redlicami posiadającymi krój talerzowy lub specjalnym siewnikiem do podsiewu. Rzędy powinny być jak najwęższe lub należy wykonać wysiew „na krzyż” połową ilości nasion. Wałowanie po siewie zapewnia nasionom kontakt z glebą i dostęp do wody. W obu przypadkach odnawianie użytków zielonych najlepiej jest wykonać w terminach: wiosną –do końca kwietnia i latem od połowy lipca do połowy sierpnia.
Nowe zasiewy są w początkowym okresie rozwoju narażone na silną konkurencję ze strony chwastów. W wysiewie lipiec/sierpień jednak, presja chwastów jest z reguły wyraźnie słabsza niż w podczas wysiewu wiosennego. W każdym jednak przypadku presja chwastów w nowo założonych użytkach powinna zostać ograniczona przez wczesny wypas lub tzw. koszenie odchwaszczające. Poprzez te działania nastąpi jednocześnie pobudzenie roślin do krzewienia. W roku siewu powinniśmy zrezygnować z ewentualnego wylewania gnojowicy.
Przy wiosennym wysiewie możemy zastosować domieszkę10 kg/ha życicy westerwoldzkiej w postaci np. mieszanki Futtertrio, jako rośliny ochronnej, która osłabi presję chwastów i jednocześnie wpłynie korzystnie na plon zielonej masy w roku siewu.