Wieloletnia, późno kwitnąca wysoka trawa z długimi podziemnymi pędami, bardzo odporna na suszę. Źdźbła rosnące prosto lub w dolnych partiach lekko łukowato. Kolor jasnozielony do zielonego o średnim natężeniu. Pomimo braku wymagań spotykana tylko na ograniczonych obszarach. Nie występuje lub występuje tylko w niewielkim stopniu na terenach klimatu morskiego lub terenach górzystych. W przeciwieństwie do tego bardzo rozpowszechniona na terenach klimatu kontynentalnego, jak obszary stepowe na Węgrzech i w USA. Okazyjnie można ją spotkać w mieszankach sporządzonych z importowanych nasion na skarpach i brzegach dróg. Stokłosa bezostna dostarcza paszy gardzonej przez bydło, ale nadaje się, jako siano dla koni. Wartość pastewna z oceną 5 (wg Klappa) można zaklasyfikować na równi z wartością stokłosy miękkiej. To, czy nasiona są używane czy nie, ma tylko i wyłącznie podłoże regionalne.
| Liść | Najmłodsze listki zwinięte, blaszki liści otwarte z nieznacznymi rowkami. Liście nieomszone, strona spodnia matowa i ostra. Języczek liściowy krótki, bez uszek. Pochwa liściowa nieomszona, szarozielona, szczelnie zamknięta u nasady blaszki liścia, brzegi zrośnięte. |
| Źdźbło | Pędy o długości do ok. 100 cm. Wiele pędów nie tworzy kwiatostanów. |
| Kwiatostan | Częściowo pojedyncze, częściowo podwójne grono określane też, jako fałszywa wiecha. Wiele odnóg zwisających w dół. W dolnych częściach więcej niż 2 odnogi boczne. W kłoskach znajduje się wiele kwiatów, kłoski bez ości. |
| Owoc | Ziarniak jest brudnoszary. Ziarniaki są mocno osadzone we wiesze. Pomiędzy plewami prześwituje ciemnobrązowo-fioletowe nasionko. Łodyżka długa, cylindryczna, lekko rozszerzająca się ku górze. Plewka dolna posiada wystającą żyłkę środkową. MTN 3–4 g. |