Szybko przyrastająca, wieloletnia trawa wysoka z długimi, silnymi podziemnymi rozłogami o silnym ukorzenieniu. Osiąga wysokość 180 cm i więcej. Źdźbła są sztywne i wyprostowane. Okres kwitnienia trwa od czerwca do lipca. Mozga trzcinowata porasta rowy i brzegi rzek oraz wilgotne i podmokłe łąki, bogate w substancje odżywcze i tlen. Nie odpowiada jej stojąca woda chyba, że w zimie zalane doliny rzek z poziomem wód gruntowych poniżej 40 cm w lecie. Substancje odżywcze zapewnia zalewanie terenów. Przy wczesnym cięciu właściwości pastewne są zadawalające (ocena 5 wg Klappa), tak samo i plon. Przestała mozga trzcinowata ma tylko wartość siana. Wysiew jest rzadki i sensowny tylko na terenach zalewowych.
Cechy botaniczne
| Liść | Najmłodsze liście zwinięte, pochwa liściowa niezrośnięta i nieomszona. Szerokość blaszki liścia do 20 mm, nagle zwężająca się, bez rowków i wyraźnej linii grzbietowej. Języczek liściowy długi do bardzo długiego, kołnierzowaty, biały, często rozcięty. Bez uszek liściowych. |
| Źdźbło | Pędy sztywne, wyprostowane, do 180 cm długości, w dolnej części często rozgałęzione. Po ścięciu ponowne tworzenie źdźbeł, najczęściej bez kwiatostanów. |
| Kwiatostan | Długość wiechy kłosokształtnej 10–20 cm. Rozkłada się tylko w okresie kwitnienia, zazwyczaj skurczona. W dolnej części pędu głównego po 2 pędy boczne długości do 5 cm. Składają się one z licznych kłosków skupionych w kępkowych kłębkach. |
| Owoc | Ziarniak długości 3–4 mm o lancetowatym kształcie, u góry zwężony, pokryty białawymi włoskami. Kolor plewy białoszary. Na plewce dolnej nerwy w postaci wzdłużnych jasnożółtych linii. Nasionko długie, płaskie, owalne, matowe, ciemnobrązowe. MTN wynosi 0,5–1,1 g. |