Średnio wysoka trawa luźnokępowa z niewielką ilością pędów źdźbłowych w odroście. Kwitnie maj/czerwiec. Występuje zwłaszcza w suchych miejscach, na stanowiskach bogatych w wapń, w górach na ciepłych przepuszczalnych glebach. Przy intensywnym nawożeniu i pastwiskowaniu będzie wypierana przez inne gatunki. Wartość paszowa stokłosy prostej jest średnia i porównywalna z innymi stokłosami ( 6 wg Klappa). Ponieważ kwitnie wcześnie do średnio-wcześnie, podczas zbioru siana ma dojrzałe nasiona i poprzez ich wysypywanie silnie się rozprzestrzenia na użytku. Nie polecana do mieszanek obojętnie na jakie stanowisko.
Cechy botaniczne
| Liść | Najmłodszy liść jest złożony, blaszka liściowa otwarta, słabo bruzdkowana i słabo owłosiona. Na krawędziach liść orzęsiony. Pochwa liściowa rzadko owłosiona i zamknięta. Języczek krótki, postrzępiony, brak uszek. |
| Źdźbło | Tylko niektóre pędy dają długie, stojące, proste źdźbła zakończone wiechą. Wysokość źdźbła ok. 100 cm. |
| Kwiatostan | Wiecha pozorna(bardziej pojedyncze lub podwójne grono) z wzniesionymi do góry wiechowatymi gałęziami. Dolne piętra wyrastają po 3-5 odgałęzień bocznych. Wiele kwiatów w ościstych kłoskach. Ostka osadzona jest pod wierzchołkiem plewki dolnej długości połowy tej plewki. |
| Owoc | Długi i wąski ziarniak okryty plewką. Plewka dolna jest z tyłu wzdłużnie żeberkowana, a na stronie brzusznej ma bruzdowate wgłębienie. Długa osadka, z przodu spłaszczona, poza tym cylindrycznie okrągła. MTZ 3–4 g. |